nie możesz tego pojąć. Ja zaraz wracam do Londynu, bo mam tam kilka spraw do załatwienia, ale na Minorce zostawię swojego asystenta, który będzie cię miał na oku. - Co ty sobie u diabła, wyobrażasz? - wybuchnęła Carrie. - Doskonale wiesz co. Nigdy nie ukrywałem przed tobą, o co mi chodzi, ale nie przyjechałem tu po to, żeby się z tobą kłócić. Chciałem tylko sprawdzić, gdzie jest Danny i czy mu się nie dzieje krzywda. Kiedy dokładnie wracasz do Londynu? - W piątek przed południem - odparła już bez protestów. - Razem z rodziną Elaine. - Wobec tego Spiro zostanie na Minorce do piątku. Będzie pilnował, żeby ani tobie, ani Danny'emu nie stało się nic złego. - Nie wiem, jak ty sobie to wyobrażasz - westchnęła zrezygnowana Carrie. - Ten dom nie należy do mnie. Nie mogę tu nikogo zaprosić, nie mogę... R S - Spiro nie będzie mieszkał w tym domu - wpadł jej w słowo Nikos - ale będzie na ciebie uważał. I postaraj się nie robić żadnych głupstw, a ja się postaram nie zawalić spraw, które musiałem zostawić, żeby cię znów odnaleźć. - Dlaczego ty mi to wszystko robisz? - jęknęła Carrie. - Przecież Danny ani trochę cię nie obchodzi. On ci tylko przeszkadza w tych twoich ważnych interesach. - Nawet nie wiesz, jak bardzo się mylisz. - Nikos skrzywił się pogardliwie. - Czy tego chcesz, czy nie, Danny jest moim bratankiem i dlatego bardzo mnie obchodzi. - Więc czemu nie zgłosiłeś się po niego zaraz po śmierci brata? Czemu zainteresowałeś się Dannym dopiero teraz? A może dopiero teraz interesy sprowadziły cię do Londynu i przy okazji postanowiłeś zobaczyć swego bratanka? - Nie miałem pojęcia, że on jest na świecie - mruknął Nik. - Dopiero niedawno się dowiedziałem... Z początku mu nie uwierzyła, ale kiedy na niego spojrzała, kiedy zobaczyła jego zacięte usta i wściekłe spojrzenie, pomyślała, że to może być prawda. Miała go zapytać, jak to możliwe, tyle że właśnie podeszła do nich Elaine z butelką wody mineralnej i dwoma szklankami. - Może byście się czegoś napili - powiedziała. - Dziękuję - powiedział Nik. - Ja już wychodzę. - Ale... - zaczęła Carrie, lecz i tym razem nie dał jej dojść do głosu. R S - Wyjdę po ciebie na lotnisko - powiedział, po czym odwrócił się i nie oglądając się za siebie, wyszedł z ogrodu. - Ty na pewno musisz się napić wody - stwierdziła